خدا خیرتون بده و خوش اومدین و خوش اومدین...
به پدران، علمای ارجمند، برادران وعاظ و همه حاضران خیر مقدم عرض می کنم، خداوند همه شما را حفظ کند...
أَعُـوْذُ بِاللهِ مِنْ الشَّيْطَان الرَّجِيْمِ
بِـسْـــمِ اللَّهِ الرَّحْـمَـنِ الرَّحِـيْـمِ
الحمدلله پروردگار جهانیان است و شهادت می دهم که معبودی جز خدای پادشاه حق و آشکار نیست و شهادت می دهم که مولای ما محمد بنده خداوند و رسول وی وآخرین پیامبران است.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَعَلى آلِ مُحَمَّد، وَبارِكْ عَلى مُحَمَّدٍ وَعَلى آلِ مُحَمَّد، كَمَا صَلَّيْتَ وَبَارَكْتَ عَلى إِبْرَاهِيمَ وَعَلى آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، وارضَ اللَّهُمَّ بِرِضَاكَ عَنْ أَصْحَابِهِ الْأَخْيَارِ المُنتَجَبين، وَعَنْ سَائِرِ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ وَالمُجَاهِدِين.
برادران حاضر
درود و رحمت و برکات خداوند بر شما باد.
مشارکت با شما در این جلسه ـ که پدران و علمای گرانقدر در آن حضور داشتند و در حضور آنان کافی و رضایت بخش است - بلکه به عنوان مشارکت - در مورد آنچه که به نقش خطيب و راهنما مسئولیت آنها و اهمیت کاری که انجام می دهند و آنچه مربوط به آن است با عناوینی صحبت می کنیم و در مورد برخی از آنها صحبت خواهیم کرد - انشاءالله - با برخی از متون قرآنی.
نقش خطیب ها در مساجد در خطبه های نماز جمعه و جاهای دیگر نقش مهمی است که مربوط به یادآوری هدایت الهی «سبحان الله» به ملت و تلاش آنها برای هدایت مردم و دعوت به سوی خداوند «سبحان الله» است؛ بنابراین علاوه بر این که فضیلت بزرگی است، و اگر خطیب یا خطیب در مسجد خاصی موفق شود یک نفر را هدایت کند و در هدایت او سهیم باشد، این فضیلت بزرگ و ثواب بزرگی است، بلكه چنانكه در حديث شريف پيامبر آمده است: (((بركم بهتر از آن كه خورشيد بر آن طلوع كند))، یک فضیلت بسیار بزرگ و یک پاداش بسیار بزرگ است.
علاوه بر آن: مسؤولیت است، کسى که علم و معرفت دین خدا «سبحان الهى و تعالى» و کتاب خدا و هدایت الهى را حمل کند، وظیفه دارد و. به جامعه تذکر دهد، جامعه، آموزش جامعه، ابلاغ هدایت الهی و رساندن صدای حق به جامعه، به ویژه که جامعه به آن نیاز دارد، واقعیت اقتضا می کند که با همه آن چه جامعه مسلمان ما از هدف قرار گرفتن گسترده دشمنان گمراه و یهود و نصارا و پیروان و وفاداران خود رنج می برد، که خداوند در قرآن کریم درباره آنها می فرماید: {يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ}[ سوره مبارکه الصف: آیه 8]، که خداوند همچنین می فرمایید: {يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ}[ سوره مبارکه التوبة: آیه 32]، بنابراین آنها در صدد گمراه کردن قرآن هستند و بارها در مورد موضوع آن موضوع و فساد آنها در قرآن صحبت شد: و می گوید: آنها در مورد تمایل شدید خود به گمراه کردن مسلمانان و تبدیل آنها به حالت کفر و ارتداد از دین خدا و ... اصول و ارزش های این دین اصرار زیادی دارند.
که این مقام مستلزم از ابلاغ دعوت به سوی خدا، هدایت مردم، یادآوری، آگاهی بخشیدن به آنها و روشنگری است، این یک جنایت بسیار سنگین و بسیار بد تلقی می شود و به همین دلیل است که این هشدار در قرآن کریم در فرموده خداوند سبحان آمده است: « {إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ}[ سوره مبارکه البقره: آیه 159]، و ، {إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَبَيَّنُوا فَأُولَئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّحِيمُ}[ سوره مبارکه البقره: آیه160]» ، در این شرایطی که ملت در حالت هدف گذاری بزرگ دشمنان برای گمراه کردن، فساد و اغوای آن به سر می برد، باید اظهار نظر کرد، بیانیه مسئولیت است، اطلاع رسانی، هدایت است، در برابر مردم یک مسئولیت است، تذکر به آنها، تلاش برای هدایت آنها، محافظت از آنها از هدف قرار دادن آنها یک مسئولیت بزرگ است، علاوه بر آن فضیلت بزرگی است و ثواب آن نیز همانطور که خداوند وعده داده است، بزرگ است.
نفس بشری همیشه نیاز به تذکر دارد، آدمی که خودش را باور دارد، چه برسد به بقیه مردم، انسان مومن نیاز به تذکر دارد، به طور کلی جامعه نیاز به یادآوری دارد، حالت بی توجهی خطر بزرگی برای مردم دارد. شخص، اگر بی توجه باشد؛ می تواند تحت تأثیر نجواهای شیطان قرار گیرد، می تواند تحت تأثیر زمزمه های گمراهان قرار گیرد، می تواند تحت تأثیر وسوسه ها یا ترس ها قرار گیرد یا تأثیرات زندگی که انسان در شرایط زندگی خود در معرض آن قرار می گیرد; به همین دلیل انسان نیازمند تذکر است و خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: {وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ}[ سوره مبارکه الذاريات: آیه 55]، مؤمنان از ذکر سود می برند، همان گونه که به آنچه در آن نادیده گرفته اند یا تخطئه می کنند، به مسئولیت ها می پردازند و به کاستی های خود در آن پی می برند، لذا از آن دوری می کنند، به معصیت ها یا اشتباهات خاصی پی می برند، پس توجّه و رجوع به سوی خدا «سبحان الله» را دارند، به امور مهم مربوط به ایمان و وظایف دینی خود توجه می کنند، پس در آن حرکت می کنند و به یاد خدا «سبحان الله» و سرای آخرت می افتند. و آنچه را که خداوند وعده داده و وعده و تهدیدش و از آن متأثر می شوند و جان و جانشان را با زندگی ایمانی می گذرانند، تذکر بسیار مهم است و مؤمن از آن بهره می برد و خداوند متعال می فرماید «: {فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَى (9) سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَى (10) وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11) الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَى (12) ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَى}[سوره مبارکه الأعلى: 9-13]، یادآوری لازم است.
و یکی از وظایف اولیه رسول خدا و خاتم پیامبرانش، محمد بن عبدالله «صلی الله علیه و آله و سلم» بود که رهنمودها و دستورات خداوند را به بندگانش ابلاغ کند، چنانکه این یک امر است. مسؤولیت بزرگ، مسئولیتی مقدس، پیشوایان و اسوه های آن و اولین کسانی که در آن دخیل هستند، انبیا و رسولان هستند، «صلوات الله علیهم» این مسئولیتی است که در نهایت قداست و اهمیت است؛ بنابراین وقتی انسان دست به اقدامی می زند باید به این اهمیت یا این قداست این نقش و این مسئولیت بزرگ واقف باشد.
بعد وقتی انسان حرکت می کند که با روحیه ایمان و با عبادت به خدا حرکت کند، سبحان و تعالی باشد، هدفش رضای خدا باشد، و هدف و هدفش باشد؛ در پس این نقش، این فعالیت این نیست: کسب چیزی از این دنیا، یا از مقام، یا از شهرت، یا از اعتبار، به خصوص اگر او یک خطیب زبردست باشد، وی همیشه روی حالت تحسین شخص او متمرکز است. و متمركز بر رساندن هدايت خداوند سبحان به مردم نباشد و او خبر دهد و ندا دهد و مشتاق باشد كه دستورات خدا به مردم برسد، منزه است او و هدايت وی، بلكه به عرض بازوی خود توجه دارد، یعنی: به نمایش گذاشتن استعداد بلاغی خود، نشان دادن خود به عنوان واعظی زبردست، و تمرکز بر تحسین شخص او و احتیاط از آن، این یکی از لغزنده های خطرناک شیطان است که باید از آن بر حذر بود و فاداری خود به خداوند» و از خدا یاری بجویید «سبحانه وتعالی » و از خدا توفیق بخواهید «سبحانه وتعالی» و برای آن یکی از پیامبران خدا: شعیب رسول الله «صلی الله علیه و آله» که می فرماید {وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ}[ سوره مبارکه هود: من آیه 88]، شما در همه امور یا اعمال خود به توفیق خداوند نیاز دارید، از جمله و مهمتر از همه: زمانی که در چنین نقش بزرگ و مهمی حرکت می کنید.
بعد اینکه مشتاق هدایت مردم است، این مسئله بسیار مهمی است و از مهمترین خصوصیات پیامبران خدا می باشد: آنان مشتاق هدایت مردم بودند، بلکه این یکی از بارزترین صفات معلمان مان رسولان و خاتم النبیین محمد، «صلوات الله علیه و آله و سلم» است، و در آن به مراتب عجیبی رسید، به مرتبه ای که خداوند در قرآن کریم درباره او فرموده است: {لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ}[ سوره مبارکه الشعراء: آیه3]، اشتیاق بسیار عجیبی برای هدایت مردم دارد، از گمراهی، گمراهی، اینکه مسیر زندگی آنها را به سوی خشم خدا می برد، او را آزار می دهد و غمگین می کند، که عاقبتشان سرنوشت جهنم است، او صاحب است؛ رحمت بر مردم و توجه به امور آنان; به همین دلیل است که با دقت و عنایت بسیار می شتابد، در حالی که به دنبال هدایت آنهاست، برای نجات آنها، و این امر بسیار مهمی است، و کسی که به هدایت خدا هدایت می شود، حامل علم مفید است، خود را پاک می کند. و هر کس در تربیت ایمانی تربیت شود این عنایت را به دوش می‌کشد: شوق به هدایت مردم، نجات آنان، رحمت بر آنان، ترحم بر آنان از عذاب الهی، از غضب الهی، از عواقب گمراهی، و عواقب انحراف از دین خدا، از دستورات الهی، عواقب تخلف از دستورات الهی و در نتیجه خطرات بزرگ برای مردم، به طوری که انسان باید مشتاق هدایت مردم باشد،سپس قرآن کریم که منبع اصلی ذکر و ابلاغ و دعوت به سوی خدا «سبحان الله» است، قرآن کریم است، این مسئله بسیار مهمی است.
رسول و پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم رسالت اولیه ایشان بر این بود که پیام قرآن، تذکر قرآن، را ابلاغ کند، و به همین منظور است، و در آیات زیرا قرآن فرموده خداوند است که «سبحانه و تعالی» را تکرار می کند: « {وَذَكِّرْ بِهِ}[ سوره مبارکه الأنعام: آیه 70]، يعني: به قرآن {وَذَكِّرْ بِهِ}، {لِتُنْذِرَ بِهِ}[ سوره الأعراف: آیه 2]، و در آیه دیگری، {وَذَكِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ}[ سوره مبارکه الأنعام: آیه70]، از چنین عبارتی تکرار می شود؛ یعنی قرآن، تا روشن شود که محور اصلی در ذکر، تبلیغ قرآن است، تبلیغ از قرآن، به عنوان رسول خدا «صلی الله علیه و آله» روی آن تمرکز داشت.
قرآن كريم كتاب بزرگ و كلام خدا و هدايت خداوند به بندگان است و تأثير و بركت فراواني دارد و وقتي قرآن را به مردم عرضه مي‌كنيد آموزنده‌ترين خطبه‌ها را به آنها می دهد، و ارائه بهترین حدیث به آنها و ارائه بهترین تذکری که می تواند تأثیر بگذارد و برای این امر در قرآن کریم در مورد میزان تأثیر قرآن آمده است: « {لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ}[ سوره مبارکه الحشر: آیه 21]، قدرت قرآن در نفوذ فصیح آن است، تأثیر فصیح آن این است که اگر بر کوهی با صخره های استوارش نازل می شد، آنقدر بر آن تأثیر می گذاشت که از ترس خداوند تسلیم می شد و می ترکید.
خداوند در مورد قرآن کریم می فرماید:{يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ}[سوره مبارکه يونس: آیه 57]، قرآن کریم، انداز بلیغ، تأثیرگذار و مؤاخذه به انسان است و تأثیر بسزایی در روان، احساسات و ضمیر انسان دارد؛ {وَشِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ}؛ زیرا قرآن در تهذیب روح انسان در برخورد با بسیاری از مشکلات و شبهات و شبهات و رسوبات منفی که در دل انسان رسوب می کند تأثیربسزایی دارد؛ {وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ}.
قرآن کریم آن نصیحت شفابخش و هدایت کننده و تأثیرگذار و سودمند است و تأثیر بسزایی دارد، خداوند سبحان و تعالی ذکر را آسان کرده است و شناخت او حدود اوست؛ علم مخاطره آمیز است، بنابراین او به اخطار می افتد که در مورد خدا چیزی را که نمی داند می گوید و این یک مسئله جدی است، {وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ}[ سوره مبارکه البقرة: آیه 169]، از آنچه شیطان می‌خواهد و شیطان دستور می‌دهد، همین بس که انسان نشانه‌های خدا را یادآوری کند و تذکراتی نسبت به واقعیت ارائه دهد، و خداوند قرآن را برای ذکر آسان کرده است، چنان که «سبحان الله» می‌فرماید: {وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ}[ سوره القمر: آیه 17].
ثم مع القرآن الكريم سپس با توجه به قرآن کریم و تمرکز بر قرآن کریم و شخص مشتاق تسلط بر قرائت آیات قرآن، ممکن است برخی از خطیب ها در این زمینه دچار کاستی باشند، باید از این نقص پرهیز کند. و قرآن کریم را بیاموزید و برای تسلط بر قرائت آن تلاش کنید، این مسئله بسیار مهمی است.
سپس علاوه بر آن، حدیث پیامبر در چارچوب متون قرآنی و سیاق آنها و از منابع مورد اعتماد و مورد اعتماد آمده است، سپس اگر نصوص دیگری از احکام و یا از سخنان آن حضرت آمده باشد، یا از نصوص امیرالمؤمنین علی علیه السلام پس با توجه به منبعی که واعظ از آن نقل می کند در این زمینه هستند.
سپس در سطح موضوعات: برخی از خطیب ها سبکی نادرست اتخاذ می کنند، سبک دیاسپورا، دیاسپورا در نحوه ارائه خود، برنامه خاصی برای تمرکز در روش بلاغی خود ندارد و در آنچه را که به حاضران در مسجد ارائه می کند، سبک وی سبکی پراکنده است، هیچ موضوع اساسی وجود ندارد که به دنبال تثبیت و ایجاد دانش و آگاهی برای حاضرین و شنوندگان باشد و وضعیت غربت بسیاری از چیزهای مهم را از دست می دهد.
واعظ باید علایق مشخص و روشنی داشته باشد و به موارد اساسی توجه کند:
در مقدمه: عنوان ایمان، عنوان اصلی: ایمان و تحکیم تعلقات ایمانی، موضوعی جامع و اساسی است که بقیه جزئیات از آن منشعب می شود.
تمرکز بر جنبه ایمان در آن. عناوین اصلی: ایمان به خدا و فرشتگان او و کتب او و رسولان او و روز قیامت، همانطور که در آیات قرآن آمده است، اینها عناوینی است که آیات قرآن بر مسئله ایمان به آن پرداخته اند.
سپس در مسئله ایمان به خدا، صلابت به خدا، ارتباط با خدا سبحان و تعالی، تحکیم بیم از عذاب خدا، ایمان به وعده او، میل به آنچه وعده داده، توکل. در وعده سبحان او و تعالی ایمان به تهدیدش و یقین به این که قرآن چند آیه دارد به این مسائل توجه دارد، اینها اگر ریشه دار باشد، مسائل اساسی در جامعه است، وی تا حد زیادی پذیرای بقیه جزئیات عملی می شود و به آنها متعهد می شود و سپس جزئیات عملی نیز به آنها پیوند می خورد، جنبه عملی به آنها پیوند می خورد، سپس تمرکز بر ارزش های ایمانی است و مسئله اطاعت از خداوند «سبحان الله تعالی» و هشدار از گناه و عواقب بد آن در دنیا و آخرت است.
همچنین آنچه در سطح عملی به جنبه ایمانی مربوط می شود: یادآوری وظایف اساسی ایمان با توجه به آنچه در قرآن کریم آمده است، مانند:
- مسأله جهاد در راه خدا.
- امر به معروف و نهی از منکر.
- همکاری در راه نیکی و تقوا.
- وحدت کلمه، تمسک به ریسمان خدا همه با هم و هشدار از تفرقه و اختلاف.
- همچنین روشنگری جامعه و آموزش آن به دشمنان و دسیسه ها و دسیسه های آنان علیه ملت.
همه اینها مربوط به جنبه ایمانی است.
همچنین یادآور تعهد اخلاقی، اهتمام به اخلاق شریف و ارزشهای اسلامی و قرآنی است، این یکی از مهم ترین چیزها در حدیث پیامبر است: ((من مبعوث شدم برای تکمیل اخلاق حسنه)) ، در حالی که در مشخصات قرآن کریم می یابید که به مؤمنان تقدیم می کند و از طرف مؤمنین تقدیم می کند که بیشتر آنها خصوصیات اخلاقی، اخلاق عالی است،بسیاری از خصوصیات اخلاقی است، جامعه نیازمند آموزش مستمر اخلاقی و اخلاقی است، همه اینها در چارچوب عنوان بسیار مهمی است که قرآن کریم به آن توجه داشته و یکی از مهم ترین نقش ها و مسئولیت های رسول است. «صلوات الله علیه و آله» در فرموده خداوند «سبحان الله و تعالی» درباره آن:{الصَّابِرِينَ وَالصَّادِقِينَ وَالْقَانِتِينَ وَالْمُنْفِقِينَ وَالْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ}[ سوره مبارکه آل عمران: آیه 17]، سفارش و تهذیب نفس و تربیت اخلاق از مهمترین مواردی است که در اسلام در قرآن کریم در دعوت به سوی خداوند «سبحان الله تعالی» است، سعادت مردم به آن پیوند خورده است، که خداوند می فرماید:{قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّى}[ سوره الأعلى: آیه 14]، ودرباره روح انسان می فرماید:{قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا}[ سوره مبارکه الشمس: آیه 9]، تمجید و تربیت اخلاق نیکو و حفظ جامعه از جنگ مفسده‌ای که اخلاق آن را هدف قرار می‌دهد. زیرا یکی از بزرگترین چیزهایی که دشمنان در این مرحله روی آن تمرکز می کنند، هدف قرار دادن ملت در اخلاق، ارزش ها، پاکی، پاکدامنی و تلاش برای غلبه و اشاعه حالت منکر، فساد، منکر، جامعه نیاز به ایمن سازی قوی در برابر آن و یادآوری در این زمینه گسترده دارد.
علاوه بر آن: یادآوری مسائل، دغدغه ها، مشکلات و مسائل اجتماعی جامعه و پرداختن به پدیده های منفی جامعه.
همچنین همگامی با تحولات مهمی که در واقعیت در حال ظهور است، چه در داخل ملت و چه از سوی دشمنان، و جامعه نیازمند آگاهی و یادآوری آن است.
از جمله موارد اساسی و مهم: تذکر جنبه معنوی و عبادی، توجه به آن و اهتمام به ترغیب مردم به توجه به ارکان اسلام، مانند: شهادت، آگاهی از دو شهادت، نماز، اهمیت نماز و زکات و روزه و حج و پیوند دادن این ارکان و این عبادات مهم به اهداف آنها: در طهارت و طهارت ارواح و حفظ انسان از لغزش در گناهان و رذیلت ها و مفاسد، مانند آنچه خداوند در مورد نماز می فرماید: {إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ}[ سوره العنكبوت: آیه 45]، ومن مثلاین است که خداوند در مورد زکات فرمودند: {تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِمْ بِهَا}[ سوره التوبة: آیه 103]، و فرموده خداوند در مورد وجوب روزه ماه رمضان: {لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ}[ سوره البقرة: آیه 183]، که باید با اهداف تربیتی آن پیوند خورد و بحث گسترده آن در چارچوب بحث پیرامون آن و با توجه به آنچه در قرآن کریم آمده است، مطرح شود.
قرار است این آدرس ها به صورت سازماندهی شده در برنامه مبلغین وجود داشته باشد و مورد توجه قرار گیرد و وزارت ارشاد و سازمان اوقاف می توانند در این زمینه در زمان بندی و برنامه ریزی مورد اهتمام خطیب ها و مسیرارائه آنها در ارائه خطبه ها
کمک کنند.
و در نهایت، چون نمی‌خواهیم شما را خسته کنیم، توصیه‌های عملکردی مهمی وجود دارد:
از مهم ترین چیزهایی که به عملکرد و تأثیر واعظ می پردازد، الگو بودن و الگو بودن اوست، در دینداری، در معنویت ایمانی، و این چیزی است که انسان باید به آن علاقه مند باشد. بین او و خدا؛ برای رضای خدا «سبحان الله تعالی» و تقرب به خدا است.
به آمادگی خوب علاقه مند باشد و بدون آمادگی و آمادگی قبلی، گفتارش بداهه نباشد،آمادگی خوب و آمادگی قبلی به او کمک می کند که به آنچه مفید است، با آنچه کار می کند، بیاید.
برای اطمینان از عملکرد خوب در روش ارائه خود، و برای اینکه محتوا به خوبی، مفید، مفید، مرتب و منظم باشد، به طوری که شنونده با چیزی که به او سود می رساند و از آن منفعت می رساند بیرون می آید و این در قول خداوند سبحان و تعالی قرار می گیرد.
حکمت لازم است و انسان باید مشتاق باشد که خطبه حتی در مضمون و مضمون و در روش ارائه خوب باشد و این در آیه مبارکه قرار می گیرد.
سپس در خطبه های نماز جمعه، خطبا باید نسبت به خطبه های نماز جمعه دقت داشته باشند، نه طولانی و نه خسته کننده برای شنوندگان، تا حد امکان مختصر باشد، خطبه های طولانی جمعه برخی از حاضران را خسته می کند یا آنها را خسته می کند، پس کوتاه بودن. هر چه ممکن است بسیار مهم است، مخصوصاً در خطبه ها، روز جمعه با افراد پیر، خسته، کسانی که شرایط خاصی دارند، شرکت می کنند، بنابراین طولانی شدن افراد آنها را خسته می کند و بسیاری را به گلایه وا می دارد و حتی عده ای از مردم بیگانه می شوند. برخی از مساجد؛ چون واعظ در آن معلوم است طولانی است و از مسجدی که در آن موعظه می کند فرار می کنند، پس باید مواظب بود که طولانی نشود.
همچنین، با در نظر گرفتن سطح شنوندگان، کسانی که با آنها صحبت می کنید، با آنها صحبت می کنید، از جمله افرادی که عبارات واضح و قابل درک باید به آنها ارائه شود. طوری صحبت نکنید که گویی در محیط دانشگاه هستید یا سبک نامناسبی را اتخاذ کنید چون این از تبیین است و برای ارائه مسائل مهمی که مردم به آن نیاز دارند و بیشتر به چه چیزهایی نیاز دارند و واقعیت آنها را بیشتر لمس می کند و می توانید چند مثال گویا و غیره ذکر کنید اینها مطالب مهمی است.
با توجه به فصل آینده، موسم بزرگ (ماه مبارک رمضان): توجه شدید به آن و یادآوری و پیوند آنها با خداوند تبارک و تعالی و آگاهی از اهمیت تربیتی بسیار مهم است؛ ماه رمضان در روزه و قیامت و برکات و فرصت نیکوکاری در آن و تقرب به خداوند سبحان و هر آنچه مربوط به آن است.
همچنین از موارد مهمی که معمولاً با فصل ماه رمضان می آید: اصرار به زکات و توجه به امر زکات; زیرا معمولاً مانند پول تجارت و مربوط به آن است که زکات آن سالیانه است و فصل آن معمولاً در ماه مبارک رمضان است و در قرآن کریم در امر به آن و تأکید بر آن با نماز بسیار همراه بوده است، و سفارش بزرگ آن در قرآن کریم و در احادیث شریفه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نیازمند تذکر است و چون این موضوع بسیار مهم است و زیر پا گذاشتن آن برای مردم در دین و دنیا و آخرت شان خطرناک است.
همچنین یکی از مهم ترین مشکلاتی که برای مردم خطرآفرین است، مسئله وقف است، چون در مرحله گذشته نیز بسیار متاثر شد، بسیاری از موقوفات از بین رفت، باید اینگونه موارد را به مردم یادآوری کرد.
تذکر در مورد شکایات ارثی، شکایات مهریه زنان، موارد مهمی که باید مراقب آنها بود.
سپس توجه به واقعیت: یکی از مهمترین چیزهایی که ما در این مرحله در آن زندگی می کنیم، مبارزه با دشمنان اسلام در شدیدترین حالت خود است، آنها با تمام توان و به هر وسیله حرکت می کنند و جنگ همه جانبه را با ملت به راه می اندازند. : هدف گیری نظامی، هدف گیری امنیتی، سیاسی، فرهنگی، فکری، اقتصادی، پس وقتی مبلّغ حرکت می کند، به عنوان مجاهد در راه خدا، «سبحان الله» حرکت می کند و می کوشد تا از کسانی باشد که از خدا الگو می گیرند، انبیا و رسولانی که خداوند درباره آنها فرموده است: {الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَيَخْشَوْنَهُ وَلَا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ}[سوره الأحزاب: آیه 39]، و برای ایستادگی در مقابل دشمنان در جنگ فرهنگی و تلاش آنها برای فساد ملت و تلاش آنها برای گمراه کردن ملت، کمپینی وجود دارد که ملت را حتی از درون ملت هدف قرار می دهد، کسانی هستند که علمای بد را در برخی به کار می گیرند. دولت ها و کشورهایی که آشکارا به آمریکا و اسرائیل وفادار هستند، تصویری تحریف شده از اسلام در ارزش ها و اخلاقیات آن ارائه دهند و در راستای جهت گیری های دشمنان اسلام، در مواردی که بر آن تمرکز می کنند، در جهت تضعیف، مفسده آور باشند. امت را گمراه كردن و ضایع كردن و در سلب روحیه مسئولیت پذیری و معنویت ایمانی انسان باید هوشیار باشد.
سپس در واقعیت درونی: علاقه به سوق دادن مردم به همکاری در نیکی و تقوا و تسکینی برای مضطرین و مستضعفان و فقرا و نیازمندان و همکاری میان آنها در نیکی و تقوا دایره وسیعی است که شامل موارد بسیار است. که فرصت کافی برای صحبت در مورد جزئیات آن نیست، و چون کلام مانند سهم است، و به آن اصرار کردیم و بر اهمیت اختصار تأکید کردیم و ما را از طولانی شدن برحذر داشتیم. ما نمی خواهیم در اخطار طولانی شدن قرار بگیریم.
ما به این مقدار راضی هستیم.
و از خدا می خواهیم که منزه است و او را از ما جدا می کند و از ما راضی می کند و به حق رحم می کند و آمرزیده می شود.
درود و رحمت و برکات خداوند بر شما باد.
به پدران، علمای ارجمند، برادران وعاظ و همه حاضران خیر مقدم عرض می کنم، خداوند همه شما را حفظ کند...
أَعُـوْذُ بِاللهِ مِنْ الشَّيْطَان الرَّجِيْمِ
بِـسْـــمِ اللَّهِ الرَّحْـمَـنِ الرَّحِـيْـمِ
الحمدلله پروردگار جهانیان است و شهادت می دهم که معبودی جز خدای پادشاه حق و آشکار نیست و شهادت می دهم که مولای ما محمد بنده خداوند و رسول وی وآخرین پیامبران است.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَعَلى آلِ مُحَمَّد، وَبارِكْ عَلى مُحَمَّدٍ وَعَلى آلِ مُحَمَّد، كَمَا صَلَّيْتَ وَبَارَكْتَ عَلى إِبْرَاهِيمَ وَعَلى آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، وارضَ اللَّهُمَّ بِرِضَاكَ عَنْ أَصْحَابِهِ الْأَخْيَارِ المُنتَجَبين، وَعَنْ سَائِرِ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ وَالمُجَاهِدِين.
برادران حاضر
درود و رحمت و برکات خداوند بر شما باد.
مشارکت با شما در این جلسه ـ که پدران و علمای گرانقدر در آن حضور داشتند و در حضور آنان کافی و رضایت بخش است - بلکه به عنوان مشارکت - در مورد آنچه که به نقش خطيب و راهنما مسئولیت آنها و اهمیت کاری که انجام می دهند و آنچه مربوط به آن است با عناوینی صحبت می کنیم و در مورد برخی از آنها صحبت خواهیم کرد - انشاءالله - با برخی از متون قرآنی.
نقش خطیب ها در مساجد در خطبه های نماز جمعه و جاهای دیگر نقش مهمی است که مربوط به یادآوری هدایت الهی «سبحان الله» به ملت و تلاش آنها برای هدایت مردم و دعوت به سوی خداوند «سبحان الله» است؛ بنابراین علاوه بر این که فضیلت بزرگی است، و اگر خطیب یا خطیب در مسجد خاصی موفق شود یک نفر را هدایت کند و در هدایت او سهیم باشد، این فضیلت بزرگ و ثواب بزرگی است، بلكه چنانكه در حديث شريف پيامبر آمده است: (((بركم بهتر از آن كه خورشيد بر آن طلوع كند))، یک فضیلت بسیار بزرگ و یک پاداش بسیار بزرگ است.
علاوه بر آن: مسؤولیت است، کسى که علم و معرفت دین خدا «سبحان الهى و تعالى» و کتاب خدا و هدایت الهى را حمل کند، وظیفه دارد و. به جامعه تذکر دهد، جامعه، آموزش جامعه، ابلاغ هدایت الهی و رساندن صدای حق به جامعه، به ویژه که جامعه به آن نیاز دارد، واقعیت اقتضا می کند که با همه آن چه جامعه مسلمان ما از هدف قرار گرفتن گسترده دشمنان گمراه و یهود و نصارا و پیروان و وفاداران خود رنج می برد، که خداوند در قرآن کریم درباره آنها می فرماید: {يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ}[ سوره مبارکه الصف: آیه 8]، که خداوند همچنین می فرمایید: {يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ}[ سوره مبارکه التوبة: آیه 32]، بنابراین آنها در صدد گمراه کردن قرآن هستند و بارها در مورد موضوع آن موضوع و فساد آنها در قرآن صحبت شد: و می گوید: آنها در مورد تمایل شدید خود به گمراه کردن مسلمانان و تبدیل آنها به حالت کفر و ارتداد از دین خدا و ... اصول و ارزش های این دین اصرار زیادی دارند.
که این مقام مستلزم از ابلاغ دعوت به سوی خدا، هدایت مردم، یادآوری، آگاهی بخشیدن به آنها و روشنگری است، این یک جنایت بسیار سنگین و بسیار بد تلقی می شود و به همین دلیل است که این هشدار در قرآن کریم در فرموده خداوند سبحان آمده است: « {إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ}[ سوره مبارکه البقره: آیه 159]، و ، {إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَبَيَّنُوا فَأُولَئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّحِيمُ}[ سوره مبارکه البقره: آیه160]» ، در این شرایطی که ملت در حالت هدف گذاری بزرگ دشمنان برای گمراه کردن، فساد و اغوای آن به سر می برد، باید اظهار نظر کرد، بیانیه مسئولیت است، اطلاع رسانی، هدایت است، در برابر مردم یک مسئولیت است، تذکر به آنها، تلاش برای هدایت آنها، محافظت از آنها از هدف قرار دادن آنها یک مسئولیت بزرگ است، علاوه بر آن فضیلت بزرگی است و ثواب آن نیز همانطور که خداوند وعده داده است، بزرگ است.
نفس بشری همیشه نیاز به تذکر دارد، آدمی که خودش را باور دارد، چه برسد به بقیه مردم، انسان مومن نیاز به تذکر دارد، به طور کلی جامعه نیاز به یادآوری دارد، حالت بی توجهی خطر بزرگی برای مردم دارد. شخص، اگر بی توجه باشد؛ می تواند تحت تأثیر نجواهای شیطان قرار گیرد، می تواند تحت تأثیر زمزمه های گمراهان قرار گیرد، می تواند تحت تأثیر وسوسه ها یا ترس ها قرار گیرد یا تأثیرات زندگی که انسان در شرایط زندگی خود در معرض آن قرار می گیرد; به همین دلیل انسان نیازمند تذکر است و خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: {وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ}[ سوره مبارکه الذاريات: آیه 55]، مؤمنان از ذکر سود می برند، همان گونه که به آنچه در آن نادیده گرفته اند یا تخطئه می کنند، به مسئولیت ها می پردازند و به کاستی های خود در آن پی می برند، لذا از آن دوری می کنند، به معصیت ها یا اشتباهات خاصی پی می برند، پس توجّه و رجوع به سوی خدا «سبحان الله» را دارند، به امور مهم مربوط به ایمان و وظایف دینی خود توجه می کنند، پس در آن حرکت می کنند و به یاد خدا «سبحان الله» و سرای آخرت می افتند. و آنچه را که خداوند وعده داده و وعده و تهدیدش و از آن متأثر می شوند و جان و جانشان را با زندگی ایمانی می گذرانند، تذکر بسیار مهم است و مؤمن از آن بهره می برد و خداوند متعال می فرماید «: {فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَى (9) سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَى (10) وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11) الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَى (12) ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَى}[سوره مبارکه الأعلى: 9-13]، یادآوری لازم است.
و یکی از وظایف اولیه رسول خدا و خاتم پیامبرانش، محمد بن عبدالله «صلی الله علیه و آله و سلم» بود که رهنمودها و دستورات خداوند را به بندگانش ابلاغ کند، چنانکه این یک امر است. مسؤولیت بزرگ، مسئولیتی مقدس، پیشوایان و اسوه های آن و اولین کسانی که در آن دخیل هستند، انبیا و رسولان هستند، «صلوات الله علیهم» این مسئولیتی است که در نهایت قداست و اهمیت است؛ بنابراین وقتی انسان دست به اقدامی می زند باید به این اهمیت یا این قداست این نقش و این مسئولیت بزرگ واقف باشد.
بعد وقتی انسان حرکت می کند که با روحیه ایمان و با عبادت به خدا حرکت کند، سبحان و تعالی باشد، هدفش رضای خدا باشد، و هدف و هدفش باشد؛ در پس این نقش، این فعالیت این نیست: کسب چیزی از این دنیا، یا از مقام، یا از شهرت، یا از اعتبار، به خصوص اگر او یک خطیب زبردست باشد، وی همیشه روی حالت تحسین شخص او متمرکز است. و متمركز بر رساندن هدايت خداوند سبحان به مردم نباشد و او خبر دهد و ندا دهد و مشتاق باشد كه دستورات خدا به مردم برسد، منزه است او و هدايت وی، بلكه به عرض بازوی خود توجه دارد، یعنی: به نمایش گذاشتن استعداد بلاغی خود، نشان دادن خود به عنوان واعظی زبردست، و تمرکز بر تحسین شخص او و احتیاط از آن، این یکی از لغزنده های خطرناک شیطان است که باید از آن بر حذر بود و فاداری خود به خداوند» و از خدا یاری بجویید «سبحانه وتعالی » و از خدا توفیق بخواهید «سبحانه وتعالی» و برای آن یکی از پیامبران خدا: شعیب رسول الله «صلی الله علیه و آله» که می فرماید {وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ}[ سوره مبارکه هود: من آیه 88]، شما در همه امور یا اعمال خود به توفیق خداوند نیاز دارید، از جمله و مهمتر از همه: زمانی که در چنین نقش بزرگ و مهمی حرکت می کنید.
بعد اینکه مشتاق هدایت مردم است، این مسئله بسیار مهمی است و از مهمترین خصوصیات پیامبران خدا می باشد: آنان مشتاق هدایت مردم بودند، بلکه این یکی از بارزترین صفات معلمان مان رسولان و خاتم النبیین محمد، «صلوات الله علیه و آله و سلم» است، و در آن به مراتب عجیبی رسید، به مرتبه ای که خداوند در قرآن کریم درباره او فرموده است: {لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ}[ سوره مبارکه الشعراء: آیه3]، اشتیاق بسیار عجیبی برای هدایت مردم دارد، از گمراهی، گمراهی، اینکه مسیر زندگی آنها را به سوی خشم خدا می برد، او را آزار می دهد و غمگین می کند، که عاقبتشان سرنوشت جهنم است، او صاحب است؛ رحمت بر مردم و توجه به امور آنان; به همین دلیل است که با دقت و عنایت بسیار می شتابد، در حالی که به دنبال هدایت آنهاست، برای نجات آنها، و این امر بسیار مهمی است، و کسی که به هدایت خدا هدایت می شود، حامل علم مفید است، خود را پاک می کند. و هر کس در تربیت ایمانی تربیت شود این عنایت را به دوش می‌کشد: شوق به هدایت مردم، نجات آنان، رحمت بر آنان، ترحم بر آنان از عذاب الهی، از غضب الهی، از عواقب گمراهی، و عواقب انحراف از دین خدا، از دستورات الهی، عواقب تخلف از دستورات الهی و در نتیجه خطرات بزرگ برای مردم، به طوری که انسان باید مشتاق هدایت مردم باشد،سپس قرآن کریم که منبع اصلی ذکر و ابلاغ و دعوت به سوی خدا «سبحان الله» است، قرآن کریم است، این مسئله بسیار مهمی است.
رسول و پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم رسالت اولیه ایشان بر این بود که پیام قرآن، تذکر قرآن، را ابلاغ کند، و به همین منظور است، و در آیات زیرا قرآن فرموده خداوند است که «سبحانه و تعالی» را تکرار می کند: « {وَذَكِّرْ بِهِ}[ سوره مبارکه الأنعام: آیه 70]، يعني: به قرآن {وَذَكِّرْ بِهِ}، {لِتُنْذِرَ بِهِ}[ سوره الأعراف: آیه 2]، و در آیه دیگری، {وَذَكِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ}[ سوره مبارکه الأنعام: آیه70]، از چنین عبارتی تکرار می شود؛ یعنی قرآن، تا روشن شود که محور اصلی در ذکر، تبلیغ قرآن است، تبلیغ از قرآن، به عنوان رسول خدا «صلی الله علیه و آله» روی آن تمرکز داشت.
قرآن كريم كتاب بزرگ و كلام خدا و هدايت خداوند به بندگان است و تأثير و بركت فراواني دارد و وقتي قرآن را به مردم عرضه مي‌كنيد آموزنده‌ترين خطبه‌ها را به آنها می دهد، و ارائه بهترین حدیث به آنها و ارائه بهترین تذکری که می تواند تأثیر بگذارد و برای این امر در قرآن کریم در مورد میزان تأثیر قرآن آمده است: « {لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ}[ سوره مبارکه الحشر: آیه 21]، قدرت قرآن در نفوذ فصیح آن است، تأثیر فصیح آن این است که اگر بر کوهی با صخره های استوارش نازل می شد، آنقدر بر آن تأثیر می گذاشت که از ترس خداوند تسلیم می شد و می ترکید.
خداوند در مورد قرآن کریم می فرماید:{يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ}[سوره مبارکه يونس: آیه 57]، قرآن کریم، انداز بلیغ، تأثیرگذار و مؤاخذه به انسان است و تأثیر بسزایی در روان، احساسات و ضمیر انسان دارد؛ {وَشِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ}؛ زیرا قرآن در تهذیب روح انسان در برخورد با بسیاری از مشکلات و شبهات و شبهات و رسوبات منفی که در دل انسان رسوب می کند تأثیربسزایی دارد؛ {وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ}.
قرآن کریم آن نصیحت شفابخش و هدایت کننده و تأثیرگذار و سودمند است و تأثیر بسزایی دارد، خداوند سبحان و تعالی ذکر را آسان کرده است و شناخت او حدود اوست؛ علم مخاطره آمیز است، بنابراین او به اخطار می افتد که در مورد خدا چیزی را که نمی داند می گوید و این یک مسئله جدی است، {وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ}[ سوره مبارکه البقرة: آیه 169]، از آنچه شیطان می‌خواهد و شیطان دستور می‌دهد، همین بس که انسان نشانه‌های خدا را یادآوری کند و تذکراتی نسبت به واقعیت ارائه دهد، و خداوند قرآن را برای ذکر آسان کرده است، چنان که «سبحان الله» می‌فرماید: {وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ}[ سوره القمر: آیه 17].
ثم مع القرآن الكريم سپس با توجه به قرآن کریم و تمرکز بر قرآن کریم و شخص مشتاق تسلط بر قرائت آیات قرآن، ممکن است برخی از خطیب ها در این زمینه دچار کاستی باشند، باید از این نقص پرهیز کند. و قرآن کریم را بیاموزید و برای تسلط بر قرائت آن تلاش کنید، این مسئله بسیار مهمی است.
سپس علاوه بر آن، حدیث پیامبر در چارچوب متون قرآنی و سیاق آنها و از منابع مورد اعتماد و مورد اعتماد آمده است، سپس اگر نصوص دیگری از احکام و یا از سخنان آن حضرت آمده باشد، یا از نصوص امیرالمؤمنین علی علیه السلام پس با توجه به منبعی که واعظ از آن نقل می کند در این زمینه هستند.
سپس در سطح موضوعات: برخی از خطیب ها سبکی نادرست اتخاذ می کنند، سبک دیاسپورا، دیاسپورا در نحوه ارائه خود، برنامه خاصی برای تمرکز در روش بلاغی خود ندارد و در آنچه را که به حاضران در مسجد ارائه می کند، سبک وی سبکی پراکنده است، هیچ موضوع اساسی وجود ندارد که به دنبال تثبیت و ایجاد دانش و آگاهی برای حاضرین و شنوندگان باشد و وضعیت غربت بسیاری از چیزهای مهم را از دست می دهد.
واعظ باید علایق مشخص و روشنی داشته باشد و به موارد اساسی توجه کند:
در مقدمه: عنوان ایمان، عنوان اصلی: ایمان و تحکیم تعلقات ایمانی، موضوعی جامع و اساسی است که بقیه جزئیات از آن منشعب می شود.
تمرکز بر جنبه ایمان در آن. عناوین اصلی: ایمان به خدا و فرشتگان او و کتب او و رسولان او و روز قیامت، همانطور که در آیات قرآن آمده است، اینها عناوینی است که آیات قرآن بر مسئله ایمان به آن پرداخته اند.
سپس در مسئله ایمان به خدا، صلابت به خدا، ارتباط با خدا سبحان و تعالی، تحکیم بیم از عذاب خدا، ایمان به وعده او، میل به آنچه وعده داده، توکل. در وعده سبحان او و تعالی ایمان به تهدیدش و یقین به این که قرآن چند آیه دارد به این مسائل توجه دارد، اینها اگر ریشه دار باشد، مسائل اساسی در جامعه است، وی تا حد زیادی پذیرای بقیه جزئیات عملی می شود و به آنها متعهد می شود و سپس جزئیات عملی نیز به آنها پیوند می خورد، جنبه عملی به آنها پیوند می خورد، سپس تمرکز بر ارزش های ایمانی است و مسئله اطاعت از خداوند «سبحان الله تعالی» و هشدار از گناه و عواقب بد آن در دنیا و آخرت است.
همچنین آنچه در سطح عملی به جنبه ایمانی مربوط می شود: یادآوری وظایف اساسی ایمان با توجه به آنچه در قرآن کریم آمده است، مانند:
- مسأله جهاد در راه خدا.
- امر به معروف و نهی از منکر.
- همکاری در راه نیکی و تقوا.
- وحدت کلمه، تمسک به ریسمان خدا همه با هم و هشدار از تفرقه و اختلاف.
- همچنین روشنگری جامعه و آموزش آن به دشمنان و دسیسه ها و دسیسه های آنان علیه ملت.
همه اینها مربوط به جنبه ایمانی است.
همچنین یادآور تعهد اخلاقی، اهتمام به اخلاق شریف و ارزشهای اسلامی و قرآنی است، این یکی از مهم ترین چیزها در حدیث پیامبر است: ((من مبعوث شدم برای تکمیل اخلاق حسنه)) ، در حالی که در مشخصات قرآن کریم می یابید که به مؤمنان تقدیم می کند و از طرف مؤمنین تقدیم می کند که بیشتر آنها خصوصیات اخلاقی، اخلاق عالی است،بسیاری از خصوصیات اخلاقی است، جامعه نیازمند آموزش مستمر اخلاقی و اخلاقی است، همه اینها در چارچوب عنوان بسیار مهمی است که قرآن کریم به آن توجه داشته و یکی از مهم ترین نقش ها و مسئولیت های رسول است. «صلوات الله علیه و آله» در فرموده خداوند «سبحان الله و تعالی» درباره آن:{الصَّابِرِينَ وَالصَّادِقِينَ وَالْقَانِتِينَ وَالْمُنْفِقِينَ وَالْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ}[ سوره مبارکه آل عمران: آیه 17]، سفارش و تهذیب نفس و تربیت اخلاق از مهمترین مواردی است که در اسلام در قرآن کریم در دعوت به سوی خداوند «سبحان الله تعالی» است، سعادت مردم به آن پیوند خورده است، که خداوند می فرماید:{قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّى}[ سوره الأعلى: آیه 14]، ودرباره روح انسان می فرماید:{قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا}[ سوره مبارکه الشمس: آیه 9]، تمجید و تربیت اخلاق نیکو و حفظ جامعه از جنگ مفسده‌ای که اخلاق آن را هدف قرار می‌دهد. زیرا یکی از بزرگترین چیزهایی که دشمنان در این مرحله روی آن تمرکز می کنند، هدف قرار دادن ملت در اخلاق، ارزش ها، پاکی، پاکدامنی و تلاش برای غلبه و اشاعه حالت منکر، فساد، منکر، جامعه نیاز به ایمن سازی قوی در برابر آن و یادآوری در این زمینه گسترده دارد.
علاوه بر آن: یادآوری مسائل، دغدغه ها، مشکلات و مسائل اجتماعی جامعه و پرداختن به پدیده های منفی جامعه.
همچنین همگامی با تحولات مهمی که در واقعیت در حال ظهور است، چه در داخل ملت و چه از سوی دشمنان، و جامعه نیازمند آگاهی و یادآوری آن است.
از جمله موارد اساسی و مهم: تذکر جنبه معنوی و عبادی، توجه به آن و اهتمام به ترغیب مردم به توجه به ارکان اسلام، مانند: شهادت، آگاهی از دو شهادت، نماز، اهمیت نماز و زکات و روزه و حج و پیوند دادن این ارکان و این عبادات مهم به اهداف آنها: در طهارت و طهارت ارواح و حفظ انسان از لغزش در گناهان و رذیلت ها و مفاسد، مانند آنچه خداوند در مورد نماز می فرماید: {إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ}[ سوره العنكبوت: آیه 45]، ومن مثلاین است که خداوند در مورد زکات فرمودند: {تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِمْ بِهَا}[ سوره التوبة: آیه 103]، و فرموده خداوند در مورد وجوب روزه ماه رمضان: {لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ}[ سوره البقرة: آیه 183]، که باید با اهداف تربیتی آن پیوند خورد و بحث گسترده آن در چارچوب بحث پیرامون آن و با توجه به آنچه در قرآن کریم آمده است، مطرح شود.
قرار است این آدرس ها به صورت سازماندهی شده در برنامه مبلغین وجود داشته باشد و مورد توجه قرار گیرد و وزارت ارشاد و سازمان اوقاف می توانند در این زمینه در زمان بندی و برنامه ریزی مورد اهتمام خطیب ها و مسیرارائه آنها در ارائه خطبه ها
کمک کنند.
و در نهایت، چون نمی‌خواهیم شما را خسته کنیم، توصیه‌های عملکردی مهمی وجود دارد:
از مهم ترین چیزهایی که به عملکرد و تأثیر واعظ می پردازد، الگو بودن و الگو بودن اوست، در دینداری، در معنویت ایمانی، و این چیزی است که انسان باید به آن علاقه مند باشد. بین او و خدا؛ برای رضای خدا «سبحان الله تعالی» و تقرب به خدا است.
به آمادگی خوب علاقه مند باشد و بدون آمادگی و آمادگی قبلی، گفتارش بداهه نباشد،آمادگی خوب و آمادگی قبلی به او کمک می کند که به آنچه مفید است، با آنچه کار می کند، بیاید.
برای اطمینان از عملکرد خوب در روش ارائه خود، و برای اینکه محتوا به خوبی، مفید، مفید، مرتب و منظم باشد، به طوری که شنونده با چیزی که به او سود می رساند و از آن منفعت می رساند بیرون می آید و این در قول خداوند سبحان و تعالی قرار می گیرد.
حکمت لازم است و انسان باید مشتاق باشد که خطبه حتی در مضمون و مضمون و در روش ارائه خوب باشد و این در آیه مبارکه قرار می گیرد.
سپس در خطبه های نماز جمعه، خطبا باید نسبت به خطبه های نماز جمعه دقت داشته باشند، نه طولانی و نه خسته کننده برای شنوندگان، تا حد امکان مختصر باشد، خطبه های طولانی جمعه برخی از حاضران را خسته می کند یا آنها را خسته می کند، پس کوتاه بودن. هر چه ممکن است بسیار مهم است، مخصوصاً در خطبه ها، روز جمعه با افراد پیر، خسته، کسانی که شرایط خاصی دارند، شرکت می کنند، بنابراین طولانی شدن افراد آنها را خسته می کند و بسیاری را به گلایه وا می دارد و حتی عده ای از مردم بیگانه می شوند. برخی از مساجد؛ چون واعظ در آن معلوم است طولانی است و از مسجدی که در آن موعظه می کند فرار می کنند، پس باید مواظب بود که طولانی نشود.
همچنین، با در نظر گرفتن سطح شنوندگان، کسانی که با آنها صحبت می کنید، با آنها صحبت می کنید، از جمله افرادی که عبارات واضح و قابل درک باید به آنها ارائه شود. طوری صحبت نکنید که گویی در محیط دانشگاه هستید یا سبک نامناسبی را اتخاذ کنید چون این از تبیین است و برای ارائه مسائل مهمی که مردم به آن نیاز دارند و بیشتر به چه چیزهایی نیاز دارند و واقعیت آنها را بیشتر لمس می کند و می توانید چند مثال گویا و غیره ذکر کنید اینها مطالب مهمی است.
با توجه به فصل آینده، موسم بزرگ (ماه مبارک رمضان): توجه شدید به آن و یادآوری و پیوند آنها با خداوند تبارک و تعالی و آگاهی از اهمیت تربیتی بسیار مهم است؛ ماه رمضان در روزه و قیامت و برکات و فرصت نیکوکاری در آن و تقرب به خداوند سبحان و هر آنچه مربوط به آن است.
همچنین از موارد مهمی که معمولاً با فصل ماه رمضان می آید: اصرار به زکات و توجه به امر زکات; زیرا معمولاً مانند پول تجارت و مربوط به آن است که زکات آن سالیانه است و فصل آن معمولاً در ماه مبارک رمضان است و در قرآن کریم در امر به آن و تأکید بر آن با نماز بسیار همراه بوده است، و سفارش بزرگ آن در قرآن کریم و در احادیث شریفه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نیازمند تذکر است و چون این موضوع بسیار مهم است و زیر پا گذاشتن آن برای مردم در دین و دنیا و آخرت شان خطرناک است.
همچنین یکی از مهم ترین مشکلاتی که برای مردم خطرآفرین است، مسئله وقف است، چون در مرحله گذشته نیز بسیار متاثر شد، بسیاری از موقوفات از بین رفت، باید اینگونه موارد را به مردم یادآوری کرد.
تذکر در مورد شکایات ارثی، شکایات مهریه زنان، موارد مهمی که باید مراقب آنها بود.
سپس توجه به واقعیت: یکی از مهمترین چیزهایی که ما در این مرحله در آن زندگی می کنیم، مبارزه با دشمنان اسلام در شدیدترین حالت خود است، آنها با تمام توان و به هر وسیله حرکت می کنند و جنگ همه جانبه را با ملت به راه می اندازند. : هدف گیری نظامی، هدف گیری امنیتی، سیاسی، فرهنگی، فکری، اقتصادی، پس وقتی مبلّغ حرکت می کند، به عنوان مجاهد در راه خدا، «سبحان الله» حرکت می کند و می کوشد تا از کسانی باشد که از خدا الگو می گیرند، انبیا و رسولانی که خداوند درباره آنها فرموده است: {الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَيَخْشَوْنَهُ وَلَا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ}[سوره الأحزاب: آیه 39]، و برای ایستادگی در مقابل دشمنان در جنگ فرهنگی و تلاش آنها برای فساد ملت و تلاش آنها برای گمراه کردن ملت، کمپینی وجود دارد که ملت را حتی از درون ملت هدف قرار می دهد، کسانی هستند که علمای بد را در برخی به کار می گیرند. دولت ها و کشورهایی که آشکارا به آمریکا و اسرائیل وفادار هستند، تصویری تحریف شده از اسلام در ارزش ها و اخلاقیات آن ارائه دهند و در راستای جهت گیری های دشمنان اسلام، در مواردی که بر آن تمرکز می کنند، در جهت تضعیف، مفسده آور باشند. امت را گمراه كردن و ضایع كردن و در سلب روحیه مسئولیت پذیری و معنویت ایمانی انسان باید هوشیار باشد.
سپس در واقعیت درونی: علاقه به سوق دادن مردم به همکاری در نیکی و تقوا و تسکینی برای مضطرین و مستضعفان و فقرا و نیازمندان و همکاری میان آنها در نیکی و تقوا دایره وسیعی است که شامل موارد بسیار است. که فرصت کافی برای صحبت در مورد جزئیات آن نیست، و چون کلام مانند سهم است، و به آن اصرار کردیم و بر اهمیت اختصار تأکید کردیم و ما را از طولانی شدن برحذر داشتیم. ما نمی خواهیم در اخطار طولانی شدن قرار بگیریم.
ما به این مقدار راضی هستیم.
و از خدا می خواهیم که منزه است و او را از ما جدا می کند و از ما راضی می کند و به حق رحم می کند و آمرزیده می شود.
درود و رحمت و برکات خداوند بر شما باد.
resource : سبا